8 ~ Ihlamurlar ~

Ihlamurlar çiçek açsada bir gün elbet~

Bülbül ıhlamura değil yalnız güle hasret~

Ne ıhlamurun baharı yarar aşık bülbüle ~

Ne de ıhlamur güzel kokar , gonca gül kadar ~

Ne de kanatamaz ıhlamurlar gülün bülbülü kanattığı kadar  ~

Lâl-i gülfeminden olduğundan akan kan~

Şikayet etmez bülbül , zira aşka şifa derde deva bu kan~

Bundan övünür , şikayet etmez bülbül zira; ~

Bu can , bu kan , bu cefa ; hepsi burhân ~


Marifet mâşuku rüyada görmek değil dost ;

Marifet mâşukun rüyasına girebilmek.

Senin gönül yangınının alevi sevdiğine sıçrayıp

onun da yüreğine kor düşüremezse eğer ; ya

sen aşık değilsin hakikaten ya da o mâşuk 
                         değildir ezelden.

7- Rüşt-i gönül

Vusl-i sıla olmaz derdin rüşt-i gönül ermeden

Bilmedin o batînidir aşk-i rüşte eren

Bir değil bin divan az imiş nazar-i sînende

Yetseydi eğer düşmezdim ben bunca derde

O denli nadidedir gülizarın verd-i âlası

Layık değildir sana şîr-ül aşkın bülbülî nevası

6 ~ Hicv-ül nefsî ~

Ey dil kıl evvel cânun hudaya zebun

Husul-i maksudun olan ahuyu alasın

 Mahzun olup  her verde ey ahmedi gafil

Cennet i âlayı görmeyesin , kahrı perişan olasın

5 ~Sen~

Sinemde  bir suret-i gülizar vardır ki verd-i âlası sen

Elbet hüsrandır cana gördüm ki bu acem yayıdır gerdiğin ardında sen

Mahpeykerim , mah-ı münevverim , maşukum , handânım sen

Rânâm , canrübam ulaştı lal-i gülfeminden aşkın nevâsı anladım  sen

Ağyar bilip kahrı perişan eyleme beni , ağyardan eftaldir ahmed çün acizdir senden

4 ~Sîne-i katre~

Nedir bu bir katre i sînemdeki câna?

Verd-i harın çattı hançer gibi soldurdu beni

Hergîz zarar degil  gözlerin hem kana hem câna

Cürmün çok bilmeden kalbim yanılttı beni

Burhanıdur bu yaşlar , vefzayı celh etti kâna

3 ~Bülbül-ü hüda~

Gül içün öten bîvefa hem dem-i devrân imiş

Gerçi bülbül-ü hûdâ âlem-i fanîye dembest imiş

2 ~Hüdaya zebun~

Yâran , sanma sen bizi yalnız vûcuda hârî olur  

Cânımuz olur evvelâ hûda ya zebûn, sonra ahuya olur

1 ~Alem gözlerine feda~

Ruhun anıp alyans-ı abdan-ı cüda

Bir bende-i pir-i aşkus, ol âlem gözlerine  fedâ

Acûl ettin ahmedi yoluna zebun-u hizan

Kim ola  senden gayrı aciz meşküme deva?